door Daa Tims
14 maart 2019, de NVTP eetclub gaat op restaurantbezoek!
Van de aankondiging had ik twee dingen onthouden: ‘je moet het straatje in tegenover het Rita resort’ en ‘lever wordt aanbevolen’. Met beide zaken liep het verkeerd af….
Slechts een kwartiertje wandelen vanaf Pratumnak en eenmaal Rita in het vizier ging ik het straatje in: alleen een Marokkaans uitziend resort en nog geen Rin Kitchen te bespeuren. In het parallelstraatje zag ik wel een soort garage met een vaal geel neon bord met “Varin Kitchen”, waar het elftallige gezelschap wenkte mij.
De gastheer ontkende dat hij ‘lever’ had geschreven, doch wilde niet bevestigen “dat hij wellicht te diep in zijn handzame buidelflesje gekeken had” en kwam met het ongeloofwaardige verhaal “dat de redactie dit wellicht veranderd had, want hij had spare ribs geschreven”(!) Welnu: er stond inderdaad “RIP” op de kaart, maar ook lever, die ik prompt bestelde. Het antwoord is befaamd in heel Zuid-Oost Azië en bezig ik inmiddels ook: “No have!”. . Niet getreurd: hierlangs stond ‘gebakken rundvlees’ en dat gerecht was wel voorradig.
Inmiddels kreeg ik de opdracht om de recensie te schrijven èn uit te zoeken wat het verschil is tussen Rin en Varin….. Daar ik al twee reisverslagen heb voor de nieuwsbrief, stelde ik spontaan voor om ‘t restaurantbezoek onder een pseudoniem te schrijven.
Mijn vraag “of het Mr. Rin is” werd beantwoord met me door te verwijzen naar de keuken en in de pannen stond de charmante chef VARIN te roeren, die mij toevertrouwde dat zij al 17 jaar dit restaurant runde! Vraag opgelost.
Inmiddels was ook het toilet goedgekeurd en was het wachten op het eten, hetgeen vrij vlot op tafel kwam en: voor elk wat wils! Ben je Thais: dan is de pittige gebakken vis aan te raden. Farang? Niet nemen, zo constateerde ik na een proefhapje van mijn overbuurvrouw.
Liggen je roots of hart in Oostenrijk? Wiener schnitzel! Houd je van wijn(saus): dan krijg je daar een mega kipfilet bij! Mijn buren hadden een gezamenlijk gerecht en visten de stukjes rode peper eruit: “Wel wat zout, maar voor de rest heerlijk”.
Om een lang verhaal kort te maken: iedereen genoot van de maaltijd en de sfeer was – zoals altijd op de proefavonden – opperbest. Mijn rundvlees was licht gefrituurd met zachte knoflook om de aderen schoon te houden: om te zuigen, zo lekker. De garnering was origineel: geen ‘viooltjes’, maar orchideeën en deze bloemetjes smaakten verrassend lekker!
Tenslotte wil ik een lans breken om deel te nemen aan de eetavonden, want in de topmaand februari waren er amper vier aanmeldingen, zodat Rin Kitchen nu een herkansing kreeg: de ambiance is rustiger dan bij ‘de borrels’, zodat je tijd hebt om gezellig wat te keuvelen, de gastheer zoekt altijd originele restaurants, waar je niet diep in de buidel voor hoeft te tasten en je komt nog eens op plaatsen die je zelf mogelijk niet kent.
Kortom: na het zomerreces hoop ik dat Han weer elke tweede donderdag van de maand een leuk adresje vindt en ‘twaalf’ is een mooi getal voor een gezelschap, waarbij Diny uiteraard alleen lachende gezichten portretteert.
